Przedmiotem projektu była rozbudowa istniejącego budynku mieszkalnego-usługowego przy ul. Starowiejskiej 47 w Gdyni. Zakres obejmował między innymi dobudowę dźwigu osobowego, dostosowanie zabytkowego budynku do aktualnych wymogów ochrony ppoż. oraz dostępu osób niepełnosprawnych. Zakres dostosowań obejmował przebudowę - wykonanie nowej instalacji oświetlenia ewakuacyjnego, wyposażenie w urządzenia oddymiające oraz zagospodarowanie terenu z przebudową przyłącza gazu. Przewidziano też prace remontowe w klatkach schodowych oraz części elewacji przy planowanej rozbudowie.
Budynek istniejący - trój-bryłowy na planie litery „U”, posiadający sześć kondygnacji nadziemnych oraz jedną podziemną. Całość przykryta dachami pulpitowymi o zmiennym nachyleniu. Każda z 3 części – brył skomunikowana jest własną klatką schodową. Klatki posiadają wejścia od strony wewnętrznego podwórka, klatka w części środkowej dodatkowo od strony ulicy Starowiejskiej.
Funkcją przewodnią jest funkcja mieszkaniowa. Parter budynku stanowi funkcja usługowa – sklepy, przychodnia lekarska. Wybrane lokale mieszkalne na wyższych kondygnacjach częściowo zaadaptowane na cele biurowe oraz usług. W podpiwniczeniu mieszczą się komórki lokatorskie, zaplecze cukierni oraz pomieszczenia techniczne.
Charakterystyczne parametry budynku:
- Liczba kondygnacji – 6 nadziemnych + 1 podziemna
- Powierzchnia netto – 3036,7m2
- Kubatura budynku – 15413 m3
- Długość – 31,50m
- Szerokość – 25,40m
- Wysokość – 21,40m
Głównym przeznaczeniem rozbudowy było ułatwienie mieszkańcom kamienicy dostępu do wyższych kondygnacji budynku poprzez wykonanie dźwigu osobowego z kabiną przelotową przy środkowej klatce schodowej oraz zewnętrznych pomostów zapewniających komunikację z pozostałymi klatkami.
W celu skorzystania z windy użytkownicy mają możliwość wejścia do klatki środkowej od strony ul. Starowiejskiej (wejście główne) lub nowo-projektowanym wejściem od strony podwórka. Przystanki przewidziano na poziomie każdego ze spoczników między kondygnacyjnych klatek schodowych za wyjątkiem najniższego. Dzięki zastosowaniu windy przelotowej, na każdym z przystanków (prócz parteru) istnieje możliwość wyjścia bezpośrednio na spocznik klatki środkowej lub na zewnętrzną, otwartą kładkę prowadzącą na spoczniki klatek bocznych.
Zapewniono możliwość wyjścia na dach z każdej z klatek schodowych przez zastosowanie klap dymowych z funkcją wyłazu.
Całość rozwiązania jest podyktowana wymaganiami planu miejscowego, w szczególności dotyczących ochrony zabytków oraz obowiązującymi przepisami w zakresie dostępu osób niepełnosprawnych, ppoż., zacieniania i przesłaniania, a także względami ekonomicznymi.
Forma rozbudowy wynika z poszanowania zastanego, zabytkowego budynku i analizy potrzeb planowanej inwestycji. Inwestycje zaplanowano w sposób niezmieniający historycznej formy i wyrazu architektonicznego budynku. Przyjęte rozwiązania w zakresie mają na celu wyraźne odróżnienie projektowanych elementów od zabytkowej substancji istniejącego budynku. Zastosowanie nowoczesnej, stalowej konstrukcji, szklanych fasad, balustrad i ażurowych pomostów eksponuje granice między „nowym” a „starym”. Jednocześnie dosłowna transparentność rozbudowy pozostawia czytelną pierwotną, zabytkową formę budynku
Uzyskano Postanowienie Pomorskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej w Gdańsku, w zakresie uzgodnienia rozwiązań zastępczych zapewniających zabezpieczenie przeciwpożarowe budynku
Istniejący budynek był zrealizowany w technologii tradycyjnej w latach trzydziestych XX wieku. Posadowienie bezpośrednie za pomocą ław. Ściany Konstrukcyjne murowane z cegły pełnej na zaprawie cementowo-wapiennej o zmiennej grubości Stropy - Typu Kleina, płyta lekka z wypełnieniem ceramiką małowymiarową. Schody żelbetowe, stopnie policzkowe. Stropodach drewniany, płatwiowy.
Konstrukcję szybu windy stanowi szkielet stalowy ramowy z rur stalowych wewnątrz, którego znajduje się winda wraz z mechanizmem jezdnym. Podszybie w postaci ścian żelbetowych monolitycznych opartych na płycie fundamentowej. Pomosty w postaci rusztu wspartego na odchodzącym od trzonu wsporniku oraz na istniejącym budynku z jednej strony , a z drugiej wsparty na ramie stalowej posadowionej bezpośrednio przy budynku. Rama z rur stalowych wsparta na ławie.
